Belle du jour

Sel það ekki dýrara...

Brad og Angelina eru flutt í 15. hverfi Parísar!!! Til þeirra sást með börnum þeirra á útimarkaði, á kaffihúsum og í lókal 10-11 búðinni. Angelina er sögð vera hin alúðlegasta og talar m.a.s. einhverja frönsku.

Ég er alls ekki svo ósátt við að eiga það á hættu að rekast á Brad Pitt í Monoprix. Það myndi jafnvel toppa það þegar ég átti orðaskipti við Bill Clinton í Eymundsson.

Delarue með meiru

4 sjónvarpsþættir sem ég elska að horfa á:
Þeir eru nokkuð margir en þar sem ég bý langt frá amerískri siðmenningu fæ ég þeirra því miður ekki notið !
-The Office
-SATC
-Desperate housewives

-Ca se discute (sjá mynd af stjórnendanum, Jean-Luc Delarue (ísl. = af götunni) sem er uppáhaldið mitt í frönsku sjónvarpi

Ég var eiginlega svona eftirá að hyggja nokkuð djúpt sokkin í raunveruleikasjónvarpsþætti, hafði t.d. varla misst af einum einasta Survivor þætti frá upphafi! Amazing Race og the Apprentice komu líka sterkir inn. Er bara nokkuð fegin að detta ekki inn í svona þætti hér...!

4 kvikmyndir sem ég get horft á aftur og aftur:

- The Sound of Music er mynd sem ég hef horft á sennilega 50 sinnum. Þegar ég var yngri þá gat ég ekki ímyndað mér neitt dásamlegra en að syngja og dansa í Ölpunum :D Kann öll lögin utanað, geri aðrir betur. Önnur mynd sem ég hef líka séð endalaust oft og ég elska er My Fair Lady.
-L'Auberge Espagnole, eða The Spanish Appartment eins og hún heitir á ensku er mynd sem ég fór á 2 sinnum í bíó og mér finnst hún algjört æði. Minnir mig á árið mitt í Aix.
-Le fabuleux destin d'Amélie Poulain er líka mynd sem ég sá 2 í bíó og hef horft á örugglega 3 eftir það. Hún er frábær.
-Er söngleikjafrík eins og sést á fyrsta svari mínu í þessum flokki og fílaði Moulin Rouge í botn á meðan sumir fóru út af henni í bíó. Hef séð hana tvisvar... er annars voða lítið fyrir að sjá myndir oftar en einu sinni.

4 heimasíður sem ég dinglast inn á daglega (reyndar ekki daglega þar sem ég hef því miður ekki alltaf tíma...)

-www.mbl.is - verð að viðurkenna að ég strolla alltaf fyrst að slúðrinu, tékka alltaf spennt á hverjum morgni hvaða markverðu atburðir hafa gerst í lífi stjarnanna. (Les auðvitað fréttirnar líka...)
-www.iceland.org/fr þar sem ég sé um hana í vinnunni...
-www.gmail.com
-fullt af bloggsíðum og "konur í átaki" síðum (svona to get inspired)

4 uppáhalds "máltíðir":

-weetabix og haframjöl með undanrennu. Þegar ég var lítil fannst mér hvort tveggja svo gott að ég átti erfitt með að velja á morgnana. Ég brá þá stundum á það ráð að blanda því saman. Andrea hefur erft þetta frá mér og ég er ekki ósátt við það. Hér í Frakklandi get ég þó ekki borðað þetta því ég er algjör gikkur á mjólk og get ekki hugsað mér t.d. weetabix drekkt í mjólk...
-hakk og spaghettí með smjörva og osti
-heitt súkkulaði með rjóma (erfitt að vera í átaki með svona smekk)
-jóla-aspassúpan hennar mömmu

4 geisladiskar sem ég get hlustað á aftur og aftur:
-Keane, "Hopes and Fears"
-Coldplay - allir
-Radiohead, "OK Radio"
-Cranberries, allir
-Ég get líka hlustað á Kent, Serge Gainsbourg, Grieg, alla Bítladiskana og Madonnu aftur og aftur, þetta er erfitt val...

4 sem ég "næli" í (það eru samt allir að verða búnir að þessu)
-Inga
-Hildur
-Árni
-Unnur Gyða

Kæra dagbók...

Verð að viðurkenna að ég hef verið í smá bloggkreppu undanfarið. Var nefnilega alveg búin að gera það upp við mig fyrir löngu síðan að ég ætlaði aldrei að byrja að blogga. Þetta var bara not mæ þing jú nó. Auðvitað breyttist viðhorfið svolítið þegar ég ákvað að flytja til Frakklands því þetta er jú ágætis aðferð við að leyfa vinum og vandamönnum að fylgjast með stöðu mála hér á meginlandinu.

Á mínum yngri árum var ég afar iðinn bréfaskrifari. Ég átti á tímabili yfir 10 pennavinkonur út um allan heim og ég þreyttist aldrei við að veita þessum ókunnugu stúlkum fullkomna innsýn í mitt daglega líf. Þegar ég fór í þriggja vikna sumarfrí til útlanda skrifaði ég samviskusamlega a.m.k. eitt bréf á viku til nánustu vina og ættingja. Þegar ég byrjaði að vinna úti á landi 15 ára gömul (og kom NB heim um helgar) skrifaði ég vinkonum mínum bréf úr sveitinni...!

Af hverju ætti ég því ekki að blogga núna? Jú, nefnilega því mig langaði ekki til að skrifa blogg í “kæru dagbókar-stíl”. Mig langaði miklu frekar til að skrifa sniðuga pistla um “töff týpu í tískuborginni” (moi, ef nokkur skyldi velkjast í vafa :D) – svona à la Carrie Bradshaw.

Því miður, verð að viðurkenna það, er þetta ekki alveg að ganga upp. Enda eigum við ekkert svo mikið sameiginlegt, ég og Carrie. Ég er ekki einu sinni með skóæði.
Hér kemur því það sem ég var að reyna að útskýra: ég er afar hrædd um, ef ég á að halda áfram að blogga, að það verði svona “kæru dagbókar-blogg” ...


Í dag, í stað þess að snæða hádegisverð á Le Georges (eins og Carrie gerði) og fara í verslunarleiðangur í Dior – hékk ég heima og þvoði baðherbergið, setti í þvottavélar og skúraði gólf meðan Andrea hlustaði á Kalla á þakinu. Voilà ma vie parisienne – svona var nú Parísarlífið mitt í dag!