Bisous Zizou

Ég er ekkert svo fúl út af leiknum í gær. Þetta var mjög jafn leikur og bæði liðin hefðu getað unnið. Í vítaspyrnukeppni er alltaf einn sem brennir af og því miður var það Trezeguet. Ítalarnir hafa líka oft verið óheppnir svo þeir áttu þetta svo sem alveg skilið.

Ég er hins vegar með tárin í augunum út af Zizou. Hann er án nokkurs vafa einn af þremur bestu leikmönnum sögunnar og er/var í guðatölu hér í Frakklandi. Dáðadrengur með fullkomna ímynd, hann var hetja allra barna, kvenna og karla... Hvernig gat hann misst stjórn á sér í sínum síðasta leik á 16 ára ferli??? Af hverju Zizou, af hverju? Frönsku sjónvarpsmennirnir voru á því að þessi bévítans samviskulausi Ítali hafi komið með niðurlægjandi komment um mömmu hans eða eitthvað álíka en menn eru sammála um það hér í Frans að sama hvað það var voru þessi viðbrögð óafsakanleg.

Zizou, ég kveð þig með tárum, og ég reyni að gleyma gærdeginum.

Bisous Zizou

Nanananana nanananana...

Ég flaug frá Keflavík til Parísar á aðfararnótt mánudags eftir frábæra dvöl á mínu ástkæra landi. Hitti fullt af skemmtilegu og góðu fólki og skemmti mér konunglega... ég elska Frakkland en auðvitað elska ég Ísland meira! Kom reyndar til baka á hárréttum tíma, kem að því síðar.

Alla vega, ég flaug sem sagt með flugfélaginu Corseair, á vegum Heimsferða. Ég hafði flogið með þeim tæplega 7 árum áður og það var flugferð sem ég gleymi seint, fyrir þær sakir að flugfreyjurnar og -þjónarnir voru að pissa í sig af hlátri á meðan þeir sýndu farþegum neyðarútganga og öndunargrímur... ekkert sérstaklega traustvekjandi, en frekar fyndið. Á leiðinni var mér og vinkonum mínum svo boðið að koma fram í flugstjórnarklefann á meðan við flugum yfir London og það var stórkostlegt. Í þetta skiptið ætlaði ég ekki að trúa mínum eigin eyrum og augum þegar sama sagan hófst aftur - 7 árum síðar. Flugfreyjan sem las upp öryggisrausuna í upphafi ætlaði aldrei að komast í gegnum hana - svo dátt hló hún! Sérstaklega fannst henni fyndið að lesa á ensku og reyndi 4 sinnum að segja hvað klukkan væri: 4 a.m. - en útkoman var alltaf "ítís 4 "æm" - það var ekki sjens fyrir aumingja stúlkuna að aðskilja þessa tvo stafi, enda gafst hún upp eftir að hafa enn einu sinni sprungið úr hlátri. Farþegarnir 25 (já, það var 10% sætanýting!) voru líka flestir í hláturskasti þegar vélin var komin á loft. Ég mæli því hiklaust með Corseair :D

En nú er gaman að vera í París. Á HM '98 þegar Frakkar urðu heimsmeistarar fór ég til Íslands rétt eftir að keppnin hófst og missti því af partýinu þegar þeir unnu. Það var ólýsanleg stemning á Champs-Elysées eftir leikinn í gær þar sem menn sungu, flautuðu, öskruðu af gleði og dönsuðu, skutu flugeldum og blysum, franski fáninn út um allt - það var algjört æði. Alls staðar hljómaði líka "I will survive" lagið (...and so you're back, from outerspace..." etc.), sem einhverra hluta vegna er fótboltasigurlag Frakka, ég skil eiginlega ekki af hverju. Þeir kunna náttúrulega ekki textann :D en allir geta tekið undir nananana nanananana....

P.S. Ég er viss um sigur á sunnudaginn. Engill birtist Zizou í draumi og sagði honum að hann mætti ekki hætta fyrr en eftir þessa keppni. Og ég trúi Zizou mínum!